نقش بخشیدن در نوشتار درمانی
بخشش یا بخشیدن و یا به عبارتی نچسبیدن و رها کردن.
بخشش،لازم نیست اعدامش کنید.
بخشش لازم نیست، اعدامش کنید.
مثال: دقت کردید در زمان آشپزی وقتی ته دیک به ته قابلمه می‌چسبد، پس از مدت کوتاهی اگر به فریادش نرسید احتمال زیاد می‌سوزد و دور ریز خواهد شد.
شاید این درست باشد که وقتی می‌بخشید یعنی آزادکرده‌اید.
بخشیدن یعنی نچسبیدن، یعنی رها کردن.
اگر به چیزی نچسبید و یا آن را رها کنید درواقع نوعی بخشش در کار است، پس ببخش و رها شو حتی ناخواسته‌های زندگی خودت را رها کن تا آزاد شوید.
هر آنچه دارید به‌نوعی به شما بخشیده شده است یا شما به دیگران آن را خواهید بخشید.وقتی بخشنده باشی، وقتی چیزی ببخشی، حالت خوب می‌شود، لبخند به لبانت می‌آید، حس خوب از راه می‌رسد، شاید در آن لحظه‌ای که می‌بخشی خودت بیشتر لذت می‌برید.
اجازه بدهید ماجرا را جوری دیگر نگاه کنیم.
بخشش و مهربانی مخصوص ذات پروردگار است و همیشه میگویم به نام خداوند بخشنده و مهربان، به عبارتی بخشنده و مهربان بودن باهم است و یک هدیه از طرف خداوند به ما انسان‌ها می‌باشد.
جریان نوشتار درمانی را به جریان رودخانه تشبیه کنید.
قصد داریم با نوشتار درمانی از رودخانه عبور کنیم، هر قلم و نوشته‌ای که خلق می‌کنید برای عبور از رودخانه است.
همه ما این جمله معروف به زرتشت از دوران هخامنشیان را شنیده‌ایم.
” گفتار نیک، پندار نیک، کردار نیک”
من اینجا به‌جای گفتار از نوشتار استفاده می‌کنم:
” نوشتار نیک، پندار نیک، کردار نیک”
اگر در هنگام نوشتن:
نوشتار ما نیک و باصداقت و با راستی تمام باشد.
اگر در نوشتارها با پندار و اخلاق نیکو بنویسیم.
نتایج آن بدون شک نیک خواهد شد.
بخشیدن مساوی است با نچسبیدن.
بخشیدن مساوی است با رها کردن.
بخشیدن مساوی است با آزاد کردن.
بخشیدن مساوی است با . . . . .
شما بنویسید “” بخشیدن = . . . . “”
اگر با نوشتار درمانی باصداقت بنویسیم، شفاف بنویسیم، آزاد بنویسیم.
اگر با عشق ببخشیم، روحیه عالی داشته باشیم.
هر آنچه می‌نویسیم هر اقدامی کمک می‌کند تا مسیر زندگی یا همان مسیر عبور از رودخانه راحت‌تر و آسان‌تر باشد.
تمرین:
من خلق می‌کنم . . . .
خالق اصلی خدا است ولی دلیل خلقت به نظر شما چیست؟
در ادامه بنویسد
من خلق می‌کنم. . . .
امور دنیوی و مادی خوب است ولی گاهی ارزش چسبیدن ندارد.
با تمرینات نوشتار درمانی بخشیدن را خلق کنید.
من خلق می‌کنم و می‌بخشم ولی خلق اصلی و بخشنده اصلی خداوند مهربان است.