نوشتن برای تغییر

همواره نوشتن راهی بیان بیان احساسات و ارتباط با دیگر انسانها بوده است.

از تاریخ سنگ‌نگاره‌ها که بشر از طریق نقاشی احساسش را درباره دنیای پیرامونش و کارهایی چون شکارکردن را روی سنگها حکاکی می‌کرد، گرفته تا پیدایش پاپیروس(اولین کاغذ که از حصیر ساخته شد.)

انسان می‌کوشیده تا احساس و ارتباطش را با دیگران گسترش دهد.

با پیشرفت جامعه نوشته‌ها نیز به شیوه‌ها و محتواهای گوناگونی در حوزه‌هایی چون بازرگانی، نامه‌نگاری، تاریخ، بیان ایده و… گسترش پیدا کردند.

از آنجاییکه هدف،  نوشتن برای تغییر یا به زبانی ساده‌تر نوشتن اتفاقات و رویدادهای ناگوار که ناخواسته‌های ما نامیده می‌شوند، و تبدیل آن ناخواسته ها به یک واژه و کم رنگ کردن اثر آن ناخواسته در تمام بخش های زندگی است.

تمرکز روی نوشتن ناخواسته‌های ( البته برای مدت خیلی کوتاه ) پیش آمده در زندگی و تغییر و دگرگونی آنها به آگاهی و تجربه و پیشرفت است.

“” با شرکت در کارگاه‌های آموزشی،  و انجام تمرینات ساده پیوسته تاکید بر نوشتن یادشتهای روزانه به جهت  نوشتن برای تغییر  است. “”