پوست پرتقال

تمرین

نوشتار درمانی

مکانی خلوت و آرام را انتخاب کنید.

قلم و کاغذ داشته باشید.

آرامش در حد عالی باشد.

تمرین آزاد نویسی بی‌حدومرز. . . .

تمرین آزاد نویسی:

یک موضوع ناخواسته انتخاب کنید.

کمی فکر کنید.

قلم را بر روی کاغذ قرار دهید.

با شمارش معکوس ۳ – ۲  – ۱

یک‌نفس عمیق بکشید.

اجازه حرکت به قلم بدهید، سعی نکنید قلم را متوقف کنید، اجازه بدهید بدون وابستگی به چیزی یا موضوعی، یا کسی، نوشتن ادامه پیدا کند.

به‌هیچ‌عنوان مانع افکار خودتان نشوید هر چیزی به ذهنتان می‌رسد را بنویسید، خجالت نکشید با خودتان تعارف نکنید، اگر موضوع انتخابی شمارا خیلی ناراحت می‌کند یک موضوع جایگزین انتخاب کنید.

هیچ‌چیزی نمی‌تواند مانع نوشتن شما بشود، به‌سرعت بنویسید اگر اشک ریختید و یا غصه خوردید بازهم به نوشتن ادامه بدهید، به یک میوه فکر کنید به یک پیاز فکر کنید برای استفاده پیاز باید آن را برش بزنید و پوست بکنید و احتمالاً اشک شمارا در می‌آورد؛

به یک پرتقال فکر کنید برای خوردن باید پوست آن را جدا کنید و دور بریزید تا بتوانید به میوه پرتقال برسید و میل کنید، به یک انبه درشت و رسیده فکر کنید باید گوشت آن را از هسته آن جدا کنید تا بتوانید گوشت آن را میل کنید و از خوردن آن لذت ببرید.

راستی وقتی پوست پرتقال را جدا کردید آن را کجا انداختید؟

سطل زباله.

برای ناخواسته ها هم چاله بکنید.

برخی از ناخواسته‌های ما مثل پوست میوه هستند مجبوریم تحمل‌کنیم

مجبوریم، ناخواسته را هرچند تلخ یا چشم سوز هم که باشد تحمل کنیم.

با نوشتن در مورد ناخواسته‌ها آنها را مدیریت کنیم تا بتوانیم از میوه و ثمره آن لذت ببریم، ببینید ناخواسته شما کدام بخش از زندگی را شیرین خواهد کرد.

بنویسید و به نوشتن ادامه بدهید تا به یک نقطه مطلوب برسید و آن موضوع را گسترش دهید.

تجربیات خودتان را اگر دوست داشتید با ما به اشتراک بگذارید

جعفر کریم نژاد ۰۹۱۲۵۷۷۶۵۳۲